Κατά τη δυσάρεστη στιγμή όπου ο/η απατημένος/-η σύντροφος ανακαλύπτει τη συζυγική απιστία, η πρώτη φράση του απατούντος (ή της απατούσης) είθισται να είναι «μωρό μου δεν είναι αυτό που νομίζεις». Αποτελεί μια έκφραση που ως στόχο έχει να αμβλύνει την βαρύτητα της πράξης ως κάτι επιπόλαιο που δεν επηρεάζει τη μετέπειτα σχέση τους.
Εις μάτην βεβαίως, διότι ο δείκτης ψυχραιμίας του συντρόφου θα κρίνει αν θα ακολουθήσουν κουμπουριές, γρονθοκοπήματα, τούφες μαλλιού ή στην καλύτερη των περιπτώσεων επικοινωνία μέσω δικηγόρων. Προφανώς η συζυγική απιστία δεν αποτελεί το θέμα του παρόντος πονήματος, που είναι η ανατομία ενός sea-kayak, οπότε ας κάνουμε ένα copy στο «δεν είναι αυτό που νομίζεις».
Πέντε καλλονές ξαπλωμένες στην αμμουδερή παραλία προκαλούν με την εμφάνιση τους κάνοντας τον φέρελπι νεοεισερχόμενο κωπηλάτη να αδημονεί για την πρώτη επαφή με κάποιαν από αυτές, τις οποίες, αν εξαιρέσεις το χρώμα, το μήκος και τον αριθμό των στεγανών, θεωρεί ίδιες και έτοιμες για καυτές θαλασσινές εμπειρίες. Τη βιάση του για περιπέτειες φρενάρει ο έμπειρος καγιάκερ, εξηγώντας του ότι paste «δεν είναι αυτό που νομίζεις». Αυτή τη φορά όμως, η συγκεκριμένη φράση έχει ως στόχο να καταδείξει ότι δεν είναι κάτι επιπόλαιο. Τουναντίον, η επιλογή πρέπει να προκύπτει από πολλή σκέψη. Διότι τα πέντε φαινομενικά σχεδόν ίδια καγιάκ (ναι, επιτέλους μιλάμε για καγιάκ) έχουν τόσες διαφορές, που οι θαλασσινές εμπειρίες για έναν άπειρο κωπηλάτη κινούνται σε ένα μεγάλο εύρος: είναι από μαγικές έως δραματικές.
Έτσι, κάθισαν σε ένα βράχο και ο έμπειρος καγιάκερ άρχισε να εξηγεί τις διαφορές από γάστρα σε γάστρα. Το πρόσωπο του φερέλπιδος κωπηλάτη, ικανής ώρας παρελθούσης, είχε τον μορφασμό συμπαθούς αγελάδος, παρατηρούσης τη διέλευση του συρμού και δεχόμενη ταυτοχρόνως την διαδικασία αρμέγματος.
Τι του είπε τελικά του ανθρώπου;
Για πάμε…
To know us better
Αρχικά να διαχωρίσουμε τα δύο βασικά μέρη ενός sea-kayak τα οποία είναι:
Το Κατάστρωμα (deck): Σχήμα 1.Α
Είναι ό,τι βλέπεις όταν κοιτάς το καγιάκ από πάνω. Απάνω του βρίσκονται χειριστήρια, λάστιχα, σκοινιά, πυξίδα και καπάκια στεγανών χώρων. Το σχήμα του επηρεάζει κατά την πλεύση διότι ένα ψηλό ντεκ επηρεάζεται από τον άνεμο και δημιουργεί εκπεσμό (ξέπεσμα). Ειδικά δε στο πίσω μέρος ένα ψηλό ντεκ επιπλέον δεν βοηθά στο roll (χειρισμός για επαναφορά από ανατροπή). Από την άλλη βέβαια τα ψηλά ντεκ υπόσχονται έξτρα χώρο και για τον κωπηλάτη και για τις αποσκευές του.
Γάστρα (hull): Σχήμα 1.Β
Ό,τι συνεχίζει από το ντεκ και κάτω, μέρος της οποίας βρίσκεται μέσα στο νερό εν πλω, ιδιαίτερης σημασίας για την συμπεριφορά ενός καγιάκ. Από κατασκευαστικής πλευράς, στα composite σκάφη (πολυεστέρας, κέβλαρ, ανθρακονήματα και συνδυασμοί τους) ντεκ και γάστρα βγαίνουν από ξεχωριστά καλούπια και ενώνονται στη συνέχεια με χειροποίητο τρόπο. Τα πλαστικά (PE) σκάφη βγαίνουν ως ένα μονοκόμματο ενιαίο κομμάτι από το καλούπι.
Πάμε όμως να τα δούμε αναλυτικά:
Α. Deck ή Όσα βλέπει η πεθερά
Παρατηρώντας ένα sea kayak υπάρχουν πρώτα τα εμφανή στοιχεία, με τη σημασία του το κάθε ένα και είναι αυτά με τα οποία έρχεται σε επαφή ο κωπηλάτης:
Συνολικο μηκος: Σχημα 2.1
Το μέγιστο μήκος του σκάφους που προϊδεάζει για την ευθυβολία της πλεύσης και τους λειτουργικούς χώρους που διαθέτει σε φόρτωμα και μέγεθος cockpit. Επίσης, σηματοδοτεί και τις απαιτούμενες διαστάσεις του χώρου αποθήκευσης όταν δεν τον χρησιμοποιείς. Προσοχή: το μήκος δεν συναρτάται ευθέως με το συνολικό μέγεθος του σκάφους, είναι μία μόνο από τις διαστάσεις. Αυτό σημαίνει ότι υπάρχουν κοντά σε μήκος σκάφη αλλά ογκώδη, για μεγαλόσωμους κωπηλάτες και άλλα μακρύτερα που είναι, ωστόσο, μικρότερου όγκου, για πιο μικρόσωμους κωπηλάτες. Ο όγκος ενός σκάφους καθορίζεται τόσο από το μήκος όσο και από το πλάτος, και, ιδίως, από το ύψος του ντεκ.
Συνολικο πλατος: Σχημα 2.2
Το μέγιστο πλάτος του σκάφους που προδιαθέτει για την άνεση του καθίσματος σε σχέση με το σωματότυπο του κωπηλάτη αλλά και την πιθανή συμπεριφορά σε καιρό. Βέβαια, για τα θέματα συμπεριφοράς κατά την πλεύση δεν μπορούν να προκύψουν ακριβή συμπεράσματα μόνο από το μήκος και το πλάτος παρά μόνο μια γενική εικόνα, πράγμα που θα γίνει κατανοητό στο δεύτερο μέρος. Η πλεύση ενός σκάφους είναι πολυπαραγοντικό θέμα.
Πλωρη (bow): Σχημα 2.3
Η πλώρη του καγιάκ, όπως σε όλα τα σκάφη του κόσμου, είναι το εμπρός μέρος του. Το σχήμα της επηρεάζει την πλεύση, με τις πλώρες ίσιου σχήματος να συναντώνται σε σκάφη γενικής χρήσης ή και σε γρήγορα σκάφη, με μειονέκτημα ότι σε πλεύση στα πρύμα (πλεύση κατά την οποία ο καιρός είναι πίσω μας) είναι πιο ευάλωτα στο κάρφωμα στην κοιλιά του κύματος.
Αντίθετα, αυτές με ανασηκωμένο άκρο δεν έχουν αυτήν την ευαισθησία. Συναντώνται σε σκάφη σχεδιασμένα για ταραγμένη θάλασσα, επηρεάζονται όμως κάπως περισσότερο από τον πλαϊνό άνεμο. Υπάρχουν και οι κάθετες πλώρες, όπου το ρύγχος είναι κάθετο ή σχεδόν κάθετο, οι οποίες συναντώνται στην κατηγορία των fast tourer. Σε συνδυασμό με το μικρό ή μηδενικό ρόκερ (θα το δούμε παρακάτω) βοηθούν στη διατήρηση υψηλών ταχυτήτων, με πολύ καλή απόδοση στη μπουνάτσα και στο σερφάρισμα μεγάλων πελαγίσιων κυμάτων. Το αδύναμο σημείο τους είναι στα όρτσα, όπου, σε αντίθεση με τις overhang πλώρες (σαν τις παραπάνω, σε σχήμα μαχαιριού), το κάθετο ρύγχος φρενάρει απότομα στο κύμα αντί να το ανέβει και να γλιστρήσει από πάνω του.
Πρυμνη (stern): Σχημα 2.4
Το πίσω μέρος του σκάφους με τα ίδια χαρακτηριστικά όπως η πλώρη.
Θεση κωπηλασιας (Cockpit): Σχημα 2.5
Ο χώρος που φιλοξενεί τον κωπηλάτη είναι ένα από τα σοβαρότερα στοιχεία για την επιλογή ενός καγιάκ εφόσον θα πρέπει να υπάρχει απαραιτήτως σωστή επαφή των ποδιών με τα ποδωστήρια, το κάθισμα και τα thigh brace, προκειμένου να υπάρχει έλεγχος του σκάφους. Σε αντίθετη περίπτωση, σε κάθε απαιτητικό χειρισμό ο κωπηλάτης θα θυμίζει κίντερ έκπληξη μέσα στο σοκολατένιο του κέλυφος. Συγχρόνως, θα πρέπει να νιώθει άνετα σε πολύωρη παραμονή, οπότε πλούσιες σε πλάτος περιφέρειες κωπηλάτη, είτε λόγω συνεχούς κατανάλωσης λιπαρών εδεσμάτων είτε λόγω κληρονομικότητας, θα πρέπει να ψάξουν για το σκάφος που πραγματικά θα τους είναι άνετο χωρίς συμβιβασμούς. Επίσης το cockpit θα πρέπει να επιτρέπει μια γωνία στα πόδια, διότι εάν μένουν οριζόντια έχουν σίγουρη την πρόκληση μουδιάσματος των κάτω άκρων.
Καθισμα με πλατη (seat with backrest): Σχημα 2.7
Όπως το λέει και η λέξη φιλοξενεί την «έδρα» του κωπηλάτη, με πλάτη πίσω του για την υποστήριξη της μέσης. Η πλάτη δεν πρέπει να ξεπερνά το ύψος του πίσω ντεκ γιατί θα αποτελεί εμπόδιο στο roll. Επίσης θα πρέπει να υπολογίζουμε ότι κάθε πόντος που προστίθεται στο ύψος της βάσης του καθίσματος αφαιρεί σε ευστάθεια του σκάφους.
Στηριξεις μηρων (Thigh braces): Σχημα 2.17.
Βασικότατο στοιχείο ελέγχου του σκάφους εφόσον εκεί κουμπώνουν οι μηροί του κωπηλάτη και μπορεί να ελέγχει το σκάφος. Υπάρχουν σταθερές στηρίξεις μηρών καθώς και ρυθμιζόμενες, ώστε να τοποθετούνται στην κατάλληλη θέση για κάθε σωματότυπο.
Ποδωστηρια (Footbraces): Σχημα 3.14
Επίσης ουσιώδες στοιχείο αφού εκεί πατούν τα πέλματα του ποδιού, ώστε να υπάρχει δυνατότητα ελέγχου του σκάφους και σωστής κίνησης στην κουπιά προώθησης. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι όλη η δύναμη του κωπηλάτη παράγεται κατά το αρχικό της στάδιο από τις πιέσεις που ασκεί στα ποδωστήρια. Από εκεί η δύναμη μεταφέρεται στον κορμό και με τη συνδρομή όλων των μεγάλων μυικών ομάδων περνάει κατόπιν στα χέρια και στο κουπί.
Διαχωριστικα στεγανων χωρων ή μπουλμεδες (bulkheads): Σχημα 3.16
Διαχωρίζουν τους στεγανούς χώρους του καγιάκ σε δύο ή τρεις, προσφέροντας ασφάλεια και πλευστότητα αν ανατραπεί το σκάφος και πάρει νερά το κόκπιτ. Επίσης ενισχύουν τη στιβαρότητα και την ακαμψία του. Ουσιαστικά, τα στεγανά αυτά διαμερίσματα καθιστούν το καγιάκ θεωρητικά και πρακτικά αβύθιστο.
Καρινακι κατευθυνσης (Skeg): Σχημα 2.6
Πρόκειται για ένα πτυσσόμενο καρινάκι στο πίσω μέρος της γάστρας που ανάλογα με τη ρύθμιση από τον κωπηλάτη, το σκάφος «κλειδώνει» σε ευθύγραμμη πλεύση ή γίνεται πιο ευαίσθητο στις αλλαγές πορείας. Το skeg τελεί επάξια χρέη πηδαλίου κατά μια έννοια, έχοντας το πλεονέκτημα ότι στα πρύμα δεν ξενερίζει στο κύμα σε σχέση με το πηδάλιο. Απαιτεί, ωστόσο, κάποια εκμάθηση από τον χειριστή μέχρι να μπορέσει να το αξιοποιήσει στο έπακρο. Σε σκάφη που έχουν σχεδιαστεί με το skeg στο επίκεντρο (κλασικό skeg-boat), και εφόσον διαθέτουν καρινάκι ικανού μεγέθους, το πηδάλιο είναι εντελώς περιττό.
Πηδαλιο (Rudder): Σχημα 4.15
Αλλάζει την πορεία του σκάφους με εντολή του κωπηλάτη που δίνει μέσω των ποδωστηρίων. Μειονέκτημά του τα εξαρτήματα και οι ντίζες που βρίσκονται στο ντεκ αλλά και το ξενέρισμά του στα πρύμα. Τα σκάφη με πηδάλιο είναι πολύ δημοφιλή στην Αμερική και την Αυστραλία ενώ αντίθετα η Βρετανική σχολή προτιμά τα σκάφη με skeg. Για τις συνθήκες του Αιγαίου, τα σκάφη με skeg είναι πιο αποτελεσματικά, με βάση την εμπειρία μας, αλλά απαιτούν και ένα minimum δεξιοτήτων από την πλευρά του κωπηλάτη.
Στεγανοι αποθηκευτικοι χωροι ή ταμπουκια (Hatch): Σχημα 2.8
Οι αποθηκευτικοί χώροι σφραγίζουν με λαστιχένια, κατά κύριο λόγο, καλύμματα αλλά υπάρχουν και πλαστικά. Βασικό χαρακτηριστικό τους πρέπει να είναι η στεγανότητα και η εύκολη χρήση ενώ, σε ό,τι αφορά το σχήμα τους, τα οβάλ ανοίγματα (για τα μεγάλα ταμπούκια) βοηθούν στην τοποθέτηση μακριών αντικειμένων, όπως μια σκηνή για παράδειγμα.
Tαμπουκι ημερησιας χρησης (Day hatch): Σχημα 2.9
Αυτός ο μικρός αποθηκευτικός χώρος, που βρίσκεται ακριβώς πίσω από τον κωπηλάτη, χρησιμεύει για την αποθήκευση μικροαντικειμένων άμεσης χρήσης, καθώς και τροφίμων, νερών κ.λπ. Με λίγη φαντασία μια θερμοσακούλα με παγοκύστη θα κρατήσει και τις μπύρες μας κρύες (απαραίτητος εξοπλισμός για «έ-μπυρους» κωπηλάτες).
Μικρο μπροστινο ταμπουκι (Foredeck hatch): Σχημα 2.10
Πολύ μικρός χώρος ακριβώς μπροστά από τον κωπηλάτη μόνο για κάποιο κινητό ή φωτογραφική μηχανή εάν εμπιστεύεστε την στεγανότητά του. Εκεί μπορούμε να βάλουμε και κάποιο μικρό σνακ, καθώς είναι ακριβώς μπροστά μας και είναι πολύ εύκολο και πρακτικό το άνοιγμά του. Αυτός ο μικρός χώρος είναι σχετικά πρόσφατη προσθήκη στα sea-kayak, αν και υπάρχουν και αρκετά σύγχρονα μοντέλα που δεν διαθέτουν.
Χειρολαβες μεταφορας (Toggle handle): Σχημα 2.11
Όταν κουβαλάς το καγιάκ στη στεριά αυτές οι χειρολαβές σε βοηθούν να το σηκώνεις με ασφάλεια αντί να το κρατάς από κάποιο άλλο σημείο που πιθανόν να σου γλιστρήσει, γεγονός που θα επιφέρει ζημιά στη γάστρα ή δάκρυα από τον πόνο στα ακροδάχτυλα του ποδιού.
Περιμετρικα σχοινια διασωσης (safety lines): Σχημα 2.12
Βοηθούν να κρατηθεί ο κωπηλάτης κατά τη διάσωση, αφότου ατυχώς βρέθηκε στο νερό.
Λαστιχα συγκρατησης (deck bungee): Σχημα 2.13
Βοηθούν να τοποθετήσεις στο ντεκ αντλία απάντλησης, εφεδρικά κουπιά κ.λπ.
Β. Της γάστρας μου τα μυστικά
Αφορά αυστηρά το σχεδιασμό του καγιάκ από το ντεκ και κάτω. Διότι εκεί έχει ασχοληθεί ιδιαιτέρως ο ναυπηγός – σχεδιαστής, γνωρίζοντας ότι από τη γάστρα προκύπτει σε μεγάλο βαθμό η συμπεριφορά και το αξιόπλοο του σκάφους. Το θέμα μάλιστα είναι τόσο μεγάλο και επιδέχεται τόση ανάλυση που πραγματικά το άρθρο θα μπορούσε να ακροβατεί ανάμεσα στο να γίνει ένα ενδιαφέρον κείμενο για κάποιους αναγνώστες ή ένα ανιαρό σεντόνι που θα εξαφανιστεί από την επιφάνεια εργασίας βίαια από κάποιους άλλους.
Ας επιλέξουμε λοιπόν να κάνουμε μια συνοπτική προσέγγιση ακολουθώντας αναλύσεις αξιόλογων ναυπηγών, όπως ο Guillemot, των οποίων το βάθος των γνώσεων είναι αδύνατον να καταγραφεί σε ένα άρθρο.
Μήκος ισάλου γραμμής
Είναι το μέγιστο μήκος της νοητής γραμμής της επαφής του σκάφους με τη θάλασσα σε κατάσταση ηρεμίας. Είναι αυτό το στοιχείο που καθορίζει την ταχύτητα του σκάφους και την ευθεία πορεία (tracking). Δηλαδή, δύο σκάφη με συνολικό μήκος 5 μέτρα, ίδιο στυλ γάστρας αλλά με ίσαλο γραμμή 4,2 μέτρα το ένα και 4,4 μέτρα το άλλο, το δεύτερο θα είναι πιο γρήγορο και ευθύβολο. Θα είναι όμως και πιο αργό στην εντολή για αλλαγή πορείας λόγω της μεγαλύτερης ισάλου γραμμής.
Πλάτος ισάλου γραμμής
Στο Σχήμα 2 βλέπουμε τις δυνάμεις που επιδρούν στο σκάφος όταν δεν δέχεται κάποια πλαϊνή δύναμη αποσταθεροποίησης, όπου ΚΒ είναι το κέντρο βάρους του συνόλου (σκάφος-κωπηλάτης-εξοπλισμός) και ΚΑ είναι το κέντρο άνωσης της γάστρας. Δύο αντίθετες δυνάμεις που ισορροπούν σε ισχύ και επέρχεται η πλευστότητα. Σε αυτή τη θέση ή και λίγες μοίρες ακόμα, αναγνωρίζουμε την αρχική σταθερότητα.
Στο Σχήμα 3, μια δύναμη F, ένα πλαϊνό κύμα ας πούμε, σπρώχνει τη γάστρα, μετατοπίζοντας το ΚΒ στο πλάι. Η δουλειά του ΚΑ είναι να τρέξει και να σταθεί πάλι κάτω από το ΚΒ κοντράροντάς το για να μην συνεχίσει η πορεία ανατροπής, όπως φαίνεται στο σχήμα. Έχουμε μπει στη δευτερεύουσα σταθερότητα. Το αν θα τα καταφέρει το ΚΑ να αντιδράσει εξαρτάται από το πλάτος καθώς και το σχήμα της γάστρας διότι όταν το σκάφος γέρνει αλλάζει το σχήμα της ισάλου και μπαίνει στο παιχνίδι και το μέρος Ζ ενώ βγαίνει το Ρ.
Επομένως δημιουργείται ένα νέο πλάτος ισάλου που το μέγεθος του εξαρτάται από τα πλαϊνά της γάστρας.
Όσο γέρνει περισσότερο, μειώνεται η ικανότητα αντίδρασης του ΚΑ μέχρι του σημείου όπου για να αποφευχθεί η ανατροπή θα πρέπει να επέμβει ο κωπηλάτης με στήριξη από το κουπί. Η ικανότητα του κάθε σκάφους αποτυπώνεται στο διάγραμμα σταθερότητας που αναλύεται στο άρθρο «Χοντρο…πάθεια» και kayak.
Αποτύπωμα ισάλου
Είναι το επόμενο στοιχείο που αναδεικνύει το συνολικό σχήμα του σκάφους, όπου μπορείς να ανακαλύψεις πιθανή συμπεριφορά σε καιρό όπως και ευελιξία. Για παράδειγμα ένα αποτύπωμα με «αδειανές» πλώρη και πρύμνη υποδηλώνει ευελιξία στον καιρό αλλά και πιο εύκολο κάρφωμα. Αντιθέτως, γεμάτο αποτύπωμα δηλώνει σταθερότητα και πιο πολύ φόρτωμα καθώς και αδράνεια στους ελιγμούς.
Σχήμα γάστρας κατά το εγκάρσιο
Υπάρχουν διάφοροι τύποι γάστρας που σε εγκάρσια τομή δείχνουν τις διαφορές τους με ανάλογα αποτελέσματα σε συμπεριφορά.
Ένας βασικός διαχωρισμός είναι οι Ηard chine και οι Soft chine. Οι μεν Ηard chine έχουν καλύτερη αρχική σταθερότητα και στρίβουν εύκολα σε κυματισμό ενώ οι Soft chine υπερτερούν σε ταχύτητα και δευτερεύουσα σταθερότητα σε ταραγμένη θάλασσα όπου οι πρώτες γίνονται ασταθείς. Βέβαια αυτές είναι δύο τυπικές μορφές γάστρας διότι πρακτικά πολλοί κατασκευαστές προσφέρουν σκάφη και με ενδιάμεσες γάστρες που παντρεύουν τις δύο αυτές σχολές.
Rocker
Rocker είναι το σχήμα της γάστρας στο κάτω μέρος της κοιτάζοντάς την από το πλάι.
Πιο συγκεκριμένα, εάν θεωρητικά ακουμπήσουμε το σκάφος σε επίπεδο έδαφος, το rocker φαίνεται από το κατά πόσον η πλώρη και η πρύμνη ακουμπούν στο έδαφος ή είναι υπερυψωμένες και μόνο το κεντρικό μέρος της γάστρας ακουμπά κάτω.
Είναι ιδιαίτερης σημασίας χαρακτηριστικό, αφού καθορίζει την συμπεριφορά του σκάφους. Σκάφη με έντονο rocker στρίβουν πολύ εύκολα, συμπεριφέρονται καλά στον έντονο κυματισμό αλλά δυσκολεύονται να κρατήσουν ευθύβολη πορεία και υψηλή ταχύτητα. Πρακτικά, σκάφη τέτοιου τύπου είναι τα play-boat. Αντιθέτως, σκάφη με πολύ μειωμένο rocker κρατούν πιο υψηλή ταχύτητα, ειδικά στο flatwater, είναι πιο ευθύβολα στο ταξίδεμα και πολύ ευχάριστα στο μεγάλο γλυκό κύμα αλλά αποσυντονίζονται στην ταραγμένη θάλασσα. Σκάφη τέτοιου τύπου είναι τα fast tourer. Η μεγάλη προσπάθεια των σχεδιαστών είναι να προσεγγίσουν τη χρυσή τομή, τουλάχιστον σε κάποια μοντέλα τους.
Fish form/ Swede form/ Symmetrical
Σχεδιαστική διαφορά με βάση το σημείο, όπου βρίσκεται το μέγιστο πλάτος του σκάφους.
Στα Swede form αυτό βρίσκεται πίσω από τον κωπηλάτη, με θετικά χαρακτηριστικά τη μεγαλύτερη ταχύτητα, εύκολους ελιγμούς, μεγαλύτερο χώρο φόρτωσης αλλά και, θεωρητικά, μία τάση καρφώματος στα κοφτά κύματα με πρύμα πλεύση. Από την άλλη, στα Fish form έχουμε περισσότερη σταθερότητα, καλύτερο καβάλημα κυμάτων αλλά και πιο αργή πλεύση. Τέλος, στα Symmetrical όλα συνδυάζονται με μέσα αποτελέσματα.
******
Τελικά;
Τελικά οποία η τύχη του φερέλπιδος κωπηλάτης μας; Πήρε τα βουνά ή εντυπωσιάστηκε από την κρυμμένη τεχνογνωσία των ναυπηγών; Εξοργίστηκε θεωρώντας ότι πρέπει να διαθέτει μεταπτυχιακά για να κάνει κουπί ή κατανόησε ότι η ασφάλεια περνάει μέσα από την γνώση;
Ίσως τον συναντήσουμε σε κάποια θαλασσινή μας εξόρμηση. Ένα είναι σίγουρο πάντως. Το σχήμα του σκάφους μιλάει γι’ αυτό που θα συναντήσεις μαζί του σε μια πλεύση. Είναι κάτι σαν την γλώσσα του σώματος. Όσο την αποκωδικοποιείς, τόσο γίνεσαι κυρίαρχος του παιχνιδιού. Γίνεται εν τέλει κατανοητό ότι το σκάφος με την τέλεια πλεύση σε όλες τις συνθήκες, για όλους τους κωπηλάτες και για όλες τις χρήσεις είναι αδύνατο να υπάρξει, καθώς όλα τα χαρακτηριστικά των σκαφών αποτελούν προϊόν συμβιβασμών με βάση την κατηγορία τους και τις σχεδιαστικές προτεραιότητες. Υπάρχουν όμως σκάφη στα οποία έχουν αναδειχθεί με τον καλύτερο δυνατό τρόπο οι ιδιαίτερες αρετές της σχεδίασής τους, με τους λιγότερους δυνατούς συμβιβασμούς. Στους σχεδιαστές και κατασκευαστές τους θα πρέπει να αποδοθούν τα εύσημα.
Διαβάστε ακόμη: