Ανατρέχοντας στην ιστορία της ανθρωπότητας υπάρχουν πολλές αναφορές σχετικά με την χρήση του θαλάσσιου καγιάκ αλλά και των κωπήλατων σκαφών γενικότερα. Οι άνθρωποι αναγκάστηκαν, για λόγους επιβίωσης, να μετακινούνται από τόπο σε τόπο, διασχίζοντας θάλασσες, ποτάμια και λίμνες με κωπήλατα, ιστιοφόρα ή συνδυασμό και των δύο τύπων σκαφών. Τα καγιάκ ανοιχτής θαλάσσης (sea-kayak) που χρησιμοποιούνται σήμερα, προέρχονται από τα κλειστά καγιάκ των Ινουίτ, τα οποία κατασκευάζονταν από δέρμα φώκιας τυλιγμένο επάνω σε ξύλινο σκελετό, ενώ υπάρχουν και ιστορικά στοιχεία που αναφέρουν την κατασκευή ανοιχτών κανό φτιαγμένων από φλούδα σημύδας και χρησιμοποιούμενων από Ινδιάνους σε καναδέζικες λίμνες.
Στις μέρες μας, τo καγιάκ ανοιχτής θαλάσσης έχει εξελιχθεί τόσο πολύ, παραμένοντας ωστόσο πιστό στις βασικές αρχές των προϊστορικών προκατόχων του, που θα συναντήσει κανείς πολλές και διάφορες παραλλαγές του, τόσο σε πλάτος όσο και σε μήκος και σχεδίαση, οι οποίες χρησιμοποιούνται, ανάλογα με το σκοπό για τον οποίο έχουν κατασκευαστεί, σε διάφορες αποστολές. Η πολυμορφία του θαλάσσιου χώρου και η γεωγραφική κατανομή των παράκτιων κυρίως περιοχών δημιούργησε την ανάγκη για διαφορετικούς τύπους και ποικίλες χρήσεις των θαλασσίων καγιάκ. Ως ακολούθως, υπάρχουν καγιάκ για αποστολές/πολυήμερα ταξίδια στην ανοιχτή θάλασσα (expedition sea-kayak), καγιάκ για σερφ που χρησιμοποιούνται σε παράκτιες περιοχές με μεγάλα ύψη κύματος (surf kayak και “playboat” sea-kayak), καγιάκ δεξιοτεχνίας, ρεπλίκες των παραδοσιακών γροιλανδέζικων σκαφών, καγιάκ για προπονήσεις (sport fitness kayak) κ.λπ. Μία ευρέως διαδεδομένη κατηγορία τα τελευταία χρόνια, αν και όχι sea-kayak με τον αυστηρό ορισμό της έννοιας, είναι και τα fishing-kayak, σκάφη ανοιχτού τύπου για ψάρεμα, τα οποία γνωρίζουν μεγάλη απήχηση στη δυτική ακτή του Ατλαντικού.
Η πολυτυπία των σύγχρονων κωπήλατων σκαφών επέφερε μοιραία και πολυμορφία στα προφίλ των σύγχρονων κωπηλατών. Η αντίληψη του κάθε ιδιοκτήτη σκάφους-κωπηλάτη για την κωπηλασία είναι εντελώς διαφορετική, στην εποχή μας. Ο κατακλυσμός στη διεθνή αλλά και στην εγχώρια αγορά από σκάφη και κουπιά με εξωτικά υλικά κατασκευής δημιούργησε κι ένα είδος κωπηλάτη που δίνει μεγαλύτερη έμφαση στο «φαίνεσθαι» από ότι στην ουσία, προσπαθώντας κατά τρόπο συχνά άκομψο να εντυπωσιάσει το ευρύ κοινό με τον πανάκριβο εξοπλισμό του και χάνοντας έτσι τη μαγεία της αναψυχής του θαλάσσιου περιβάλλοντος. Η μαγεία της απλότητας της κωπηλασίας εξαφανίζεται μέσα σε ένα θολό τοπίο, που επιβεβαιώνεται κι από το σοφό γνωμικό του λαού: «Τα ράσα δεν κάνουν τον παπά», ούτε και το κουπί τον κωπηλάτη κατ’ επέκταση.
Ένας σύγχρονος θαλάσσιος καγιάκερ πρώτα απ’ όλα αγαπά τη θάλασσα. Ξεκινά σταδιακά από ένα μικρό, απλό και φθηνό καγιάκ για να δει καταρχάς πώς ανταποκρίνεται ψυχοσωματικά σε αυτή την ενασχόληση. Αφότου γράψει πολλά μίλια, με προσοχή και σεβασμό, απολαμβάνοντας την ελευθερία και την ανάταση που του δίνει το περιβάλλον, αναβαθμίζεται σταδιακά σε όλα τα επίπεδα, ξεκινώντας πρώτα από όλα από τον ίδιο του τον εαυτό: φυσική κατάσταση, ναυτικές γνώσεις, τεχνική, σεβασμός, ψυχολογία και, βαθμιαία, και εξοπλισμός που να ανταποκρίνεται στην εξέλιξή του. Η μοναχικότητα του θαλάσσιου καγιάκ πολλές φορές σε ωθεί να έρθεις αντιμέτωπος με τα όρια του ίδιου σου του εαυτού, προκειμένου να πετύχεις κάτι όπως ένας μικρός διάπλους ή το να μπορέσεις να τιθασεύσεις την προέκταση του σώματός σου, επάνω ή μέσα σε ένα άκαμπτο σκαρί τεσσάρων, πέντε ή έξι μέτρων.
Με το προφίλ του σύγχρονου καγιάκερ συνδέεται και η τέλεση διαφόρων εγχειρημάτων-αποστολών (expeditions) τα οποία για πολλούς μπορεί να φαντάζουν αδύνατα αλλά με την κατάλληλη, συστηματική και σοβαρή προετοιμασία, κάθε άλλο παρά ανέφικτα είναι. Πολλές από αυτές τις αποστολές με θαλάσσια καγιάκ τελούνται σε παγκόσμιο επίπεδο, πολλές φορές για κοινωφελείς ή και πειραματικούς σκοπούς, άλλες φορές για προσωπικούς στόχους, επιδιώξεις, όνειρα του κάθε κωπηλάτη ή, άλλοτε, από έναν συνδυασμό όλων. Ο σεβασμός σε κάθε εγχείρημα και η σωστή, επαγγελματική προετοιμασία και διεκπεραίωση είναι ο καθρέφτης αυτού που το επιχειρεί. Εξίσου σημαντική, όμως, είναι και η σωστή, έντιμη και σοβαρή παρουσίασή του στο κοινό που το παρακολουθεί με ενδιαφέρον.
Ο σύγχρονος, σωστός θαλάσσιος κωπηλάτης οφείλει να σέβεται τους νόμους της φύσης αλλά και της ασφάλειας ναυσιπλοΐας, όπως και της ατομικής του ασφάλειας ή της ασφάλειας της ομάδας αν μιλάμε για ομαδικές πλεύσεις. Συνοψίζοντας, θα μπορούσαμε να πούμε ότι η χαρά και η ικανοποίηση που σου προσφέρει το θαλάσσιο καγιάκ είναι ανείπωτη και αυτήν την αισθάνεσαι όταν γευτείς το κάψιμο του ήλιου και του αλατιού στο κορμί σου έπειτα από μια εξαντλητική αλλά γλυκιά ημέρα κωπηλασίας. Δεν χρειάζονται πολλά, ούτε είναι απαραίτητο να ξοδέψεις μια περιουσία: σκαφάκι, κουπί, σωσίβιο, καλή διάθεση, ιδανικά και κάποιος άνθρωπος να σε καθοδηγήσει ορθά στα πρώτα σου βήματα, και η θάλασσα θα σε αποζημιώσει με τον καλύτερο τρόπο, προσφέροντάς σου ευεξία και τόνωση, στοιχεία απαραίτητα για να αντεπεξέλθεις στους δύσκολους ρυθμούς της σύγχρονης ζωής.
Διαβάστε ακόμη: